การศึกษานับเป็นรากฐานที่สำคัญที่สุดประการหนึ่ง
ในการพัฒนาทรพัยากรมนุษย์ให้สร้างสรรค์ความเจริญก้าวหน้าแและแก้ปัญหาต่างๆได้ในสังคม
เนื่องจากการศึกษาเป็นกระบวนการที่ช่วยให้คนพัฒนาตนเองตั้งแต่แรกจนเกิดตลอดชีวิตซึ่งเป็นการพัฒนาศักยภาพและขีดความสามารถให้คนได้รู้เท่าทันการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นได้อย่างรวดเร็วในยุคโลกาภิวัตน์และให้มีคุณลักษณะที่มองกว้าง
คิดไกล ใฝ่ดี มีวินัยในตนเอง มีทักษะที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต
มีคุณลักษณะที่พึงประสงค์ สามารถดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างมีความสุข
สอดคล้องกับกระแสการเปลี่ยนแปลงของชาติและสังคมโลก
ซึ่งทำให้ศักยภาพที่มีอยู่ในตัวคนได้รับการพัฒนาเตฺ็มที่
มีมาตราฐานและคุณภาพ
การศึกษาในระดับปฐมวัยนับได้ว่าเป้นการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานที่จำเป็นและสำคัญอย่างยิ่งต่อการวางรากฐานชีวิต
แนวโน้มของการจัดการศึกษาในปัจจุบันเน้นให้ผู้เรียนมีความสามารถในการปฏิบัติงาน
การจัดการ การคิด
มีความกระตือรือร้นที่จะเสาะแสวงหาความรู้แปลกๆใหม่ๆมาเพิ่มพูนความรู้ของตนสื่อสารได้ดี
สามารถปรับตัวเข้าหาผู้อื่นได้ตลอดจนเป็นสมาชิกที่ดีของสังคม
เพื่อให้สอดคล้องกับแนวโน้มของการปฏิรูปของการจัดการศึกษาดังกล่าว
ดังนั้นการจัดการศึกาาในระดับปฐมวัยจึงมีจุดมุ่งหมายที่สำคัญเพื่อการพัฒนาเพื่อเตรียมความพร้อมทั้งทางด้านร่างกาย
อารมณ์-จิตใจ สังคม และสติปัญญา
โดยตั้งอยู่บนพื้นฐานหลักการของทฤษฏีจิตวิทยาพัฒนาการที่เน้นเด็กเป็นศูนย์กลางการเรียนรู้
ใช้กิจกรรมในรูปแบบบูรณาการผ่านการเล่นที่หลากหลายให้สอดคล้องกับวัย
ความสนใจและเป็นประสบการณ์ตรงที่ให้เด็กได้ลงมือปฏิบัติจริง
ในการจัดการเรียนการสอนเพื่อเตรียมรับแนวโน้มดังกล่าวครูไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนแปลงสิ่งเนื้อหาที่สอน
แต่ครูจำเป็นต้องเปลี่นวิธีการสอนและวิธีการวัดผลเพื่อให้ได้ผลที่ได้จากการวัดสะท้อนให้เห็นภาพกิจกรรมโดยเน้นกระบวนการปฏิบัติผลงานและการพัฒนาตนเองอย่างต่อเนื่อง
ในการพัฒนาความสามารถในการใช้กล้ามเนื้อเล็กของเด็กปฐมวัยสามารถทำได้โดยการใช้
กิจกรรมศิลปสร้างสรรค์
เพราะกิจกรรมศิลปสร้างสรรค์เป็นกิจกรรมที่เหมาะสมกับความสามารถ ความสนใจ
และสอดคล้องกับหลักพัฒนาการของเด็กได้เป็นอย่างดีแล้วยังช่วยผ่อนคลายความเครียดทางอารมณ์
ส่งเสริมความคิดสร้างสรรค์และจิตนาการ
ตลอดจนช่วยส่งเสริมและพัฒนานิ้วมือและตาให้มีความสัมพันธ์กัน (พรมารินทร์
สุทธิจิตตะ 2529 :
24)ซึ่งการพัฒนานิ้วมือถือเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับการพัฒนาความสามารถแลพรสวรรค์ของเด็ก
ยิ่งเด็กได้มีโอกาศใช่มือได้คล่องแคล่วเพียงไดย่อมจะช่วยสงเสริมพัฒนาการทางสติปัญญาไปด้วย(มัทนี
เกษกมล ม ป ป:189-190)และ คอฟแมน ซาลมา และคอฟแมน(kaufman Zalman
kaufman:978.885 -
888)พบว่าการพัฒนาความสามารถในการใช้นิ้วมือด้วยการฝึกกิจกรรมศิลปสร้างสรรค์
เช่นการวาดรูประบายสี การปั้น การฉีก ตัด ปะ
และการประดิษฐ์เศษวัสดุจะนำไปสู่ความสามารถในการเรียนได้ดียิ่งขึ้น
ทั้งนี้เพราะการเขียนที่ดีจะต้องมีการประสานกันอย่างดีระหว่าง สายตา มือ
การควบคลุมกล้ามเนื้อ
และการใช้กล้ามเนื้อเล็กให้สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างว่องไว
การประเมินตามสภาพจริง
กรมวิชาการ (2539:11)
ได้ให้ความหมายไว้ว่าการประเมินตามสภาพจริง หมายถึง กระบวนการสังเกต
การบันทึก การรวบรวมข้อมูลจากงาน
และวิธีการที่ผู้เรียนทำเพื่อเป็นพื้นฐานในการตัดสินใจในการศึกษาถึงผลกระทบของผู้เรียน
ความสามารถในการแก้ปัญหาและการแสดงออกที่เกิดจากการปฏิบัติในสภาพจริงในการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง
เป็นผู้ค้นพบและผลิตความรู้ ฝึกปฏิบติจริง
รวมทั้งพัฒนาการเรียนรู้ของผู้เรียนเพื่อสนองจุดประสงค์ของหลักสูตรและความต้องการของสังคม
การประเมินใหม่ซึ่งเชื่อกันว่าสามารถที่จะวัดและประเมินความสามารถของผู้เรียนได้เหมาะสมและสอดคล้องกว่าวิธีกระประเมินเดิมๆมีหลายแนวทางผลการประเมินสภาพจริง(authertic
assessmen)เป็นวิธีการประเมินวิธีหนึ่งที่สำคัญและส่งเสริมสอดคล้องกับการจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลางและเน้นการประเมินภาคปฎิบัติ(pertormance
assessment)(วัฒนาพร ระงับทุกข์.2542:55)
ที่พิจารณาคุณภาพของการทำงานและกิจกรรมที่มีความหมายต่อตัวเด็กเป็นการประเมินเพื่อดูความก้าวหน้าและพัฒนาการของผู้เรียนโดยวิธีการที่เป็นระบบด้วยกระบวนการที่หลากหลายครอบคลุมการวัดผลทุกด้านเป็นการปีะเมินผลรวมเพื่อใช้อธิบายความสามารถที่แท้จริง(ชาญวิทย์
เทียมบุญประเสริฐ.2541:62)เน้นทักษะการคิดความสามารถในการแก้ปัญหาและการแสดงออกความสามารถในการทำงานการปฎิบัติทักษะการใช้ภาษารวมคุณลักษณะต่างๆ(กรมวิชาการ.2548:85)ซึ่งมีความสัมพันธ์กับการสอนเน้นนักเรียนดป็นศูนย์กลางและเน้นพัฒนาการที่ปราฎดไห้เห็นในสถานการณ์ที่มกบ้เคียงชีวิตจิง(ชัยฤทธิ์
ศิลาเดข.2540:3)
โดยอาศัยการสังเกตและการเก็บรวบรวมจ้อมูลอน่างต่อเนื่องตลอดระยะเวลาที่ทีผู้เรียนอยู่กับครู
เป็นกิจกรรมที่สอดแทรกอยู่ในสภาะการเนียนประจำที่มีประฌฝโยชน์ต่อชีวิตผู้เรียน(ส.วาสนา
ประวาลพฤกษ์.2539:41)
ที่สามารถสะท้อนภาพของนักเรียนไห้ปรากฎออกมาได้อย่างชัดเจน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น